Discovering Ubon Ratchathani: Thailand’s Hidden Gem

Tucked away in the northeastern corner of Thailand, Ubon Ratchathani is a province that often escapes the radar of many travelers. While places like Bangkok, Chiang Mai, and Phuket draw the majority of tourists, Ubon Ratchathani offers a quieter, yet equally enriching experience. Known for its rich cultural heritage, stunning natural beauty, and warm-hearted locals, this lesser-known destination is a treasure trove waiting to be explored.

A Glimpse into Ubon’s History

Ubon Ratchathani, often referred to simply as Ubon, has a history that dates back over 200 years. It was founded in the late 18th century during the reign of King Taksin the Great. The name "Ubon Ratchathani" translates to "Royal City of the Lotus," a nod to the province's deep connection with Buddhism and its serene natural surroundings.

Throughout its history, Ubon has been a significant cultural and religious center, especially in the propagation of Theravada Buddhism. The province is home to numerous ancient temples, each with its own unique story and architectural style, reflecting the deep spiritual roots that run through the region.

Cultural Highlights: Temples and Traditions

One of the most fascinating aspects of Ubon Ratchathani is its rich cultural landscape. The province boasts an array of stunning temples, each offering a glimpse into the region’s spiritual life. Wat Nong Pah Pong is particularly famous, as it was founded by the revered monk Ajahn Chah, a key figure in the Thai Forest Tradition of Buddhism. The serene environment of the temple and the simplicity of its architecture provide a peaceful retreat for those seeking mindfulness and meditation.

Another must-visit is Wat Phra That Nong Bua, an imposing temple with a striking chedi that resembles the Mahabodhi Stupa in Bodh Gaya, India. The temple is an important pilgrimage site, especially during Buddhist festivals, and its intricate carvings and golden accents are a feast for the eyes.

The annual Ubon Ratchathani Candle Festival is a cultural highlight that shouldn’t be missed. Held during the Asahna Bucha and Buddhist Lent holidays, this festival features elaborately carved wax candles, often several meters high, paraded through the streets. The artistry and craftsmanship involved in creating these candles are truly remarkable, and the festival is a vibrant celebration of the province's artistic traditions.

Nature’s Bounty: Exploring Ubon’s Natural Beauty

Beyond its cultural attractions, Ubon Ratchathani is blessed with an abundance of natural beauty. The province is home to several national parks, rivers, and waterfalls, offering ample opportunities for nature lovers and adventure seekers.

Pha Taem National Park is one of the crown jewels of Ubon’s natural landscape. Known for its dramatic cliffs overlooking the Mekong River and its prehistoric cave paintings, Pha Taem offers breathtaking views and a deep connection to the region’s ancient past. The sunrise at Pha Taem is particularly stunning, as the first rays of sunlight paint the sky in hues of pink and orange, casting a warm glow over the Mekong.

For those who love waterfalls, Sao Chaliang and Kaeng Tana National Park are must-visit spots. The unique rock formations at Sao Chaliang and the powerful rapids of Kaeng Tana provide a striking contrast to the tranquil temples and serene landscapes found elsewhere in the province.

A Taste of Ubon: Culinary Delights

No visit to Ubon Ratchathani would be complete without indulging in the local cuisine. Northeastern Thailand, or Isaan, is famous for its bold and flavorful dishes, and Ubon is no exception. Som Tum (spicy papaya salad), Larb (spicy minced meat salad), and Sticky Rice are staples of the local diet, often accompanied by a generous serving of fresh vegetables and herbs.

One dish that is uniquely Ubon is Kaeng Onglai, a type of curry made with pork, tomatoes, and a special blend of spices. The dish is a perfect example of the province's ability to blend bold flavors with fresh, local ingredients.

Getting There and Getting Around

Ubon Ratchathani is easily accessible from Bangkok by air, with several daily flights taking about an hour. Alternatively, you can opt for a scenic train or bus ride, which allows you to take in the changing landscapes as you journey northeast.

Once in Ubon, getting around is relatively easy. The city has a decent public transportation system, and renting a motorbike or car is a great way to explore the province at your own pace. Whether you're visiting temples, exploring national parks, or simply enjoying the local markets, you'll find that Ubon is a welcoming and accessible destination.

Conclusion: Why Ubon Ratchathani Should Be on Your Travel List

Ubon Ratchathani may not have the glitzy appeal of Thailand's more famous destinations, but it offers something far more valuable: an authentic experience of Thai culture, spirituality, and natural beauty. Whether you're a history buff, a nature lover, or a foodie, Ubon has something to offer. So next time you're planning a trip to Thailand, consider taking the road less traveled and discover the hidden gem that is Ubon Ratchathani.

--------------------------

āļŠāļģāļĢāļ§āļˆāļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩ: āļ­āļąāļāļĄāļ“āļĩāļ—āļĩāđˆāļ‹āđˆāļ­āļ™āđ€āļĢāđ‰āļ™āļ‚āļ­āļ‡āļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāđ„āļ—āļĒ

āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāđ€āļ›āđ‡āļ™āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļ—āļĩāđˆāļ•āļąāđ‰āļ‡āļ­āļĒāļđāđˆāļ—āļēāļ‡āļ āļēāļ„āļ•āļ°āļ§āļąāļ™āļ­āļ­āļāđ€āļ‰āļĩāļĒāļ‡āđ€āļŦāļ™āļ·āļ­āļ‚āļ­āļ‡āļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāđ„āļ—āļĒ āļ‹āļķāđˆāļ‡āļĄāļąāļāļˆāļ°āļ–āļđāļāļĄāļ­āļ‡āļ‚āđ‰āļēāļĄāļˆāļēāļāļ™āļąāļāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļŦāļĨāļēāļĒāļ„āļ™ āļ‚āļ“āļ°āļ—āļĩāđˆāļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļŠāļ·āđˆāļ­āļ”āļąāļ‡āļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļāļĢāļļāļ‡āđ€āļ—āļžāļŊ āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āđƒāļŦāļĄāđˆ āđāļĨāļ°āļ āļđāđ€āļāđ‡āļ•āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļ™āļīāļĒāļĄ āđāļ•āđˆāļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļ‡āļšāļŠāļļāļ‚āđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ‚āļ­āļ‡āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļāđ‡āđ„āļĄāđˆāđ„āļ”āđ‰āļ”āđ‰āļ­āļĒāđ„āļ›āļāļ§āđˆāļēāļāļąāļ™ āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰āđ€āļ•āđ‡āļĄāđ„āļ›āļ”āđ‰āļ§āļĒāļĄāļĢāļ”āļāļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāļĢāļļāđˆāļĄāļĢāļ§āļĒ āļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ•āļēāļĄāļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāļ—āļĩāđˆāļ™āđˆāļēāļ•āļ·āđˆāļ™āļ•āļēāļ•āļ·āđˆāļ™āđƒāļˆ āđāļĨāļ°āļ„āļ™āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™āļ—āļĩāđˆāļĄāļĩāļ™āđ‰āļģāđƒāļˆ āļˆāļķāļ‡āđ€āļ›āđ‡āļ™āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļ—āļĩāđˆāļĄāļĩāļ„āļļāļ“āļ„āđˆāļēāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āđāļ—āđ‰āļˆāļĢāļīāļ‡

āļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒāļ—āļĩāđˆāļ™āđˆāļēāļŦāļĨāļ‡āđƒāļŦāļĨāļ‚āļ­āļ‡āļ­āļļāļšāļĨ

āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩ āļŦāļĢāļ·āļ­āļ—āļĩāđˆāđ€āļĢāļĩāļĒāļāļāļąāļ™āļŠāļąāđ‰āļ™āđ† āļ§āđˆāļē "āļ­āļļāļšāļĨ" āļĄāļĩāļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒāļĒāļēāļ§āļ™āļēāļ™āļāļ§āđˆāļē 200 āļ›āļĩ āļāđˆāļ­āļ•āļąāđ‰āļ‡āļ‚āļķāđ‰āļ™āđƒāļ™āļŠāđˆāļ§āļ‡āļ›āļĨāļēāļĒāļĻāļ•āļ§āļĢāļĢāļĐāļ—āļĩāđˆ 18 āđƒāļ™āļĢāļąāļŠāļŠāļĄāļąāļĒāļ‚āļ­āļ‡āļŠāļĄāđ€āļ”āđ‡āļˆāļžāļĢāļ°āđ€āļˆāđ‰āļēāļ•āļēāļāļŠāļīāļ™āļĄāļŦāļēāļĢāļēāļŠ āļŠāļ·āđˆāļ­ "āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩ" āļŦāļĄāļēāļĒāļ–āļķāļ‡ "āđ€āļĄāļ·āļ­āļ‡āļ”āļ­āļāļšāļąāļ§āđāļŦāđˆāļ‡āļĢāļēāļŠāļē" āļ‹āļķāđˆāļ‡āļŠāļ°āļ—āđ‰āļ­āļ™āļ–āļķāļ‡āļ„āļ§āļēāļĄāđ€āļŠāļ·āđˆāļ­āļĄāđ‚āļĒāļ‡āļĨāļķāļāļ‹āļķāđ‰āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰āļāļąāļšāļžāļļāļ—āļ˜āļĻāļēāļŠāļ™āļēāđāļĨāļ°āļŠāļ āļēāļžāđāļ§āļ”āļĨāđ‰āļ­āļĄāļ—āļēāļ‡āļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‡āļĩāļĒāļšāļŠāļ‡āļš

āļ•āļĨāļ­āļ”āļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒ āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāđ€āļ›āđ‡āļ™āļĻāļđāļ™āļĒāđŒāļāļĨāļēāļ‡āļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāđāļĨāļ°āļĻāļēāļŠāļ™āļēāļ—āļĩāđˆāļŠāļģāļ„āļąāļ āđ‚āļ”āļĒāđ€āļ‰āļžāļēāļ°āđƒāļ™āļāļēāļĢāđ€āļœāļĒāđāļžāļĢāđˆāļžāļĢāļ°āļžāļļāļ—āļ˜āļĻāļēāļŠāļ™āļēāđ€āļ–āļĢāļ§āļēāļ— āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļ•āļąāđ‰āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ”āđ€āļāđˆāļēāđāļāđˆāļŦāļĨāļēāļĒāđāļŦāđˆāļ‡ āļ‹āļķāđˆāļ‡āđāļ•āđˆāļĨāļ°āđāļŦāđˆāļ‡āļĄāļĩāđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āļĢāļēāļ§āđāļĨāļ°āļŠāļ–āļēāļ›āļąāļ•āļĒāļāļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļ­āļāļĨāļąāļāļĐāļ“āđŒ āļŠāļ°āļ—āđ‰āļ­āļ™āļ–āļķāļ‡āļĢāļēāļāļāļēāļ™āļ—āļēāļ‡āļˆāļīāļ•āļ§āļīāļāļāļēāļ“āļ—āļĩāđˆāļĨāļķāļāļ‹āļķāđ‰āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļ āļđāļĄāļīāļ āļēāļ„āļ™āļĩāđ‰

āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ­āļąāļ™āļŦāļĨāļēāļāļŦāļĨāļēāļĒ: āļ§āļąāļ”āđāļĨāļ°āļ›āļĢāļ°āđ€āļžāļ“āļĩ

āļŠāļīāđˆāļ‡āļŦāļ™āļķāđˆāļ‡āļ—āļĩāđˆāļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļĄāļĩāļ„āļ§āļēāļĄāļ™āđˆāļēāļŠāļ™āđƒāļˆāļ„āļ·āļ­āļ—āļąāļĻāļ™āļĩāļĒāļ āļēāļžāļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāļĢāļļāđˆāļĄāļĢāļ§āļĒ āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰āļĄāļĩāļ§āļąāļ”āļ—āļĩāđˆāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒ āļ—āļĩāđˆāļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āđ€āļĢāļēāđ„āļ”āđ‰āđ€āļŦāđ‡āļ™āļŠāļĩāļ§āļīāļ•āļ—āļēāļ‡āļˆāļīāļ•āļ§āļīāļāļāļēāļ“āļ‚āļ­āļ‡āļŠāļēāļ§āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™ āļ§āļąāļ”āļŦāļ™āļ­āļ‡āļ›āđˆāļēāļžāļ‡āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļĢāļđāđ‰āļˆāļąāļāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļĄāļēāļ āđ€āļ™āļ·āđˆāļ­āļ‡āļˆāļēāļāđ€āļ›āđ‡āļ™āļ§āļąāļ”āļ—āļĩāđˆāļāđˆāļ­āļ•āļąāđ‰āļ‡āđ‚āļ”āļĒāļžāļĢāļ°āļ­āļēāļˆāļēāļĢāļĒāđŒāļŠāļē āļŠāļļāļ āļąāļ—āđ‚āļ— āļžāļĢāļ°āļœāļđāđ‰āļĄāļĩāļŠāļ·āđˆāļ­āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āđƒāļ™āļŠāļēāļĒāļžāļĢāļ°āļ›āđˆāļēāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļ™āļ‚āļ­āļ‡āļžāļļāļ—āļ˜āļĻāļēāļŠāļ™āļē āļŠāļ āļēāļžāđāļ§āļ”āļĨāđ‰āļ­āļĄāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‡āļĩāļĒāļšāļŠāļ‡āļšāđāļĨāļ°āļŠāļ–āļēāļ›āļąāļ•āļĒāļāļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāđ€āļĢāļĩāļĒāļšāļ‡āđˆāļēāļĒāļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰ āđ€āļ›āđ‡āļ™āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āļĩāđˆāđ€āļŦāļĄāļēāļ°āļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļœāļđāđ‰āļ—āļĩāđˆāļ•āđ‰āļ­āļ‡āļāļēāļĢāļ›āļāļīāļšāļąāļ•āļīāļ˜āļĢāļĢāļĄāđāļĨāļ°āļ—āļģāļŠāļĄāļēāļ˜āļī

āļ­āļĩāļāļ§āļąāļ”āļ—āļĩāđˆāļ„āļ§āļĢāđ„āļ›āđ€āļĒāļ·āļ­āļ™āļ„āļ·āļ­ āļ§āļąāļ”āļžāļĢāļ°āļ˜āļēāļ•āļļāļŦāļ™āļ­āļ‡āļšāļąāļ§ āļ‹āļķāđˆāļ‡āļĄāļĩāđ€āļˆāļ”āļĩāļĒāđŒāļ—āļĩāđˆāļŠāļđāļ‡āļ•āļĢāļ°āļŦāļ‡āđˆāļēāļ™āđāļĨāļ°āļĄāļĩāļĢāļđāļ›āļĢāđˆāļēāļ‡āļ„āļĨāđ‰āļēāļĒāđ€āļˆāļ”āļĩāļĒāđŒāļžāļļāļ—āļ˜āļ„āļĒāļēāđƒāļ™āļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāļ­āļīāļ™āđ€āļ”āļĩāļĒ āļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰āđ€āļ›āđ‡āļ™āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļŠāļģāļ„āļąāļāđƒāļ™āļāļēāļĢāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āđāļŠāļ§āļ‡āļšāļļāļ āđ‚āļ”āļĒāđ€āļ‰āļžāļēāļ°āđƒāļ™āļŠāđˆāļ§āļ‡āđ€āļ—āļĻāļāļēāļĨāļ—āļēāļ‡āļĻāļēāļŠāļ™āļē āļŠāļ–āļēāļ›āļąāļ•āļĒāļāļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāļ›āļĢāļ°āļ“āļĩāļ•āđāļĨāļ°āļāļēāļĢāļ•āļāđāļ•āđˆāļ‡āļ”āđ‰āļ§āļĒāļŠāļĩāļ—āļ­āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰āļ™āđˆāļēāļ•āļ·āđˆāļ™āļ•āļēāļ•āļ·āđˆāļ™āđƒāļˆāļĄāļēāļ

āļ‡āļēāļ™āļ›āļĢāļ°āđ€āļžāļ“āļĩāđāļŦāđˆāđ€āļ—āļĩāļĒāļ™āļžāļĢāļĢāļĐāļēāļ‚āļ­āļ‡āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāđ€āļ›āđ‡āļ™āļāļīāļˆāļāļĢāļĢāļĄāļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāļĒāļīāđˆāļ‡āđƒāļŦāļāđˆāļ—āļĩāđˆāđ„āļĄāđˆāļ„āļ§āļĢāļžāļĨāļēāļ” āļˆāļąāļ”āļ‚āļķāđ‰āļ™āđƒāļ™āļŠāđˆāļ§āļ‡āđ€āļ—āļĻāļāļēāļĨāļ­āļēāļŠāļēāļŽāļŦāļšāļđāļŠāļēāđāļĨāļ°āđ€āļ‚āđ‰āļēāļžāļĢāļĢāļĐāļē āđ€āļ—āļĩāļĒāļ™āļ‚āļĩāđ‰āļœāļķāđ‰āļ‡āļ—āļĩāđˆāļ–āļđāļāđāļāļ°āļŠāļĨāļąāļāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļŠāļđāļ‡āļŦāļĨāļēāļĒāđ€āļĄāļ•āļĢ āļˆāļ°āļ–āļđāļāļ™āļģāļĄāļēāđāļŦāđˆāđ„āļ›āļ—āļąāđˆāļ§āđ€āļĄāļ·āļ­āļ‡ āļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļ–āđƒāļ™āļāļēāļĢāđāļāļ°āļŠāļĨāļąāļāđāļĨāļ°āļĻāļīāļĨāļ›āļ°āļ—āļĩāđˆāđ€āļāļĩāđˆāļĒāļ§āļ‚āđ‰āļ­āļ‡āļāļąāļšāļāļēāļĢāļ—āļģāđ€āļ—āļĩāļĒāļ™āđ€āļŦāļĨāđˆāļēāļ™āļĩāđ‰āļŠāđˆāļēāļ‡āļ™āđˆāļēāļ›āļĢāļ°āļ—āļąāļšāđƒāļˆ āļ‡āļēāļ™āļ™āļĩāđ‰āđ€āļ›āđ‡āļ™āļāļēāļĢāđ€āļ‰āļĨāļīāļĄāļ‰āļĨāļ­āļ‡āļ—āļĩāđˆāđ€āļ•āđ‡āļĄāđ„āļ›āļ”āđ‰āļ§āļĒāļŠāļĩāļŠāļąāļ™āđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ‚āļ­āļ‡āļ›āļĢāļ°āđ€āļžāļ“āļĩāļĻāļīāļĨāļ›āļ°āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™

āļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāļ­āļąāļ™āļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄ: āļāļēāļĢāļŠāļģāļĢāļ§āļˆāļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļēāļĄāļ•āļēāļĄāļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāļ‚āļ­āļ‡āļ­āļļāļšāļĨ

āļ™āļ­āļāļˆāļēāļāļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāđāļĨāđ‰āļ§ āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļĒāļąāļ‡āđ€āļ•āđ‡āļĄāđ„āļ›āļ”āđ‰āļ§āļĒāļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ—āļēāļ‡āļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāļ—āļĩāđˆāļ™āđˆāļēāļ•āļ·āđˆāļ™āļ•āļēāļ•āļ·āđˆāļ™āđƒāļˆ āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļ™āļĩāđ‰āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļ•āļąāđ‰āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļ­āļļāļ—āļĒāļēāļ™āđāļŦāđˆāļ‡āļŠāļēāļ•āļī āđāļĄāđˆāļ™āđ‰āļģ āđāļĨāļ°āļ™āđ‰āļģāļ•āļāļŦāļĨāļēāļĒāđāļŦāđˆāļ‡ āļ‹āļķāđˆāļ‡āđƒāļŦāđ‰āđ‚āļ­āļāļēāļŠāļ—āļĩāđˆāļ”āļĩāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļœāļđāđ‰āļ—āļĩāđˆāļĢāļąāļāļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāđāļĨāļ°āļāļēāļĢāļœāļˆāļāļ āļąāļĒ

āļ­āļļāļ—āļĒāļēāļ™āđāļŦāđˆāļ‡āļŠāļēāļ•āļīāļœāļēāđāļ•āđ‰āļĄ āđ€āļ›āđ‡āļ™āļŦāļ™āļķāđˆāļ‡āđƒāļ™āļ­āļąāļāļĄāļ“āļĩāļ‚āļ­āļ‡āļ āļđāļĄāļīāļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāļ‚āļ­āļ‡āļ­āļļāļšāļĨ āļ„āļ§āļēāļĄāđ‚āļ”āļ”āđ€āļ”āđˆāļ™āļ‚āļ­āļ‡āļŦāļ™āđ‰āļēāļœāļēāļŠāļđāļ‡āļ—āļĩāđˆāļĄāļ­āļ‡āđ€āļŦāđ‡āļ™āđāļĄāđˆāļ™āđ‰āļģāđ‚āļ‚āļ‡āđāļĨāļ°āļ āļēāļžāļ§āļēāļ”āļšāļ™āļœāļ™āļąāļ‡āļ–āđ‰āļģāļĒāļļāļ„āļāđˆāļ­āļ™āļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒāļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļ—āļĩāđˆāļ™āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āļĩāđˆāļ™āđˆāļēāļ—āļķāđˆāļ‡ āļ§āļīāļ§āļžāļĢāļ°āļ­āļēāļ—āļīāļ•āļĒāđŒāļ‚āļķāđ‰āļ™āļ—āļĩāđˆāļœāļēāđāļ•āđ‰āļĄāļŠāļ§āļĒāļ‡āļēāļĄāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļĒāļīāđˆāļ‡ āđ€āļĄāļ·āđˆāļ­āđāļŠāļ‡āđāļĢāļāļ‚āļ­āļ‡āļ”āļ§āļ‡āļ­āļēāļ—āļīāļ•āļĒāđŒāļ—āļ­āđāļŠāļ‡āļŠāļĩāļŠāļĄāļžāļđāđāļĨāļ°āļŠāļĩāļŠāđ‰āļĄāļĨāļ‡āļšāļ™āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļŸāđ‰āļē āļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļ—āļąāđ‰āļ‡āļ āļđāļĄāļīāļ āļēāļ„āļŠāļ§āđˆāļēāļ‡āđ„āļŠāļ§āđ„āļ›āļ”āđ‰āļ§āļĒāđāļŠāļ‡āļ—āļ­āļ‡

āļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļœāļđāđ‰āļ—āļĩāđˆāļŠāļ·āđˆāļ™āļŠāļ­āļšāļ™āđ‰āļģāļ•āļ āđ€āļŠāļēāđ€āļ‰āļĨāļĩāļĒāļ‡ āđāļĨāļ° āļ­āļļāļ—āļĒāļēāļ™āđāļŦāđˆāļ‡āļŠāļēāļ•āļīāđāļāđˆāļ‡āļ•āļ°āļ™āļ° āđ€āļ›āđ‡āļ™āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āļĩāđˆāđ„āļĄāđˆāļ„āļ§āļĢāļžāļĨāļēāļ” āđ‚āļ‚āļ”āļŦāļīāļ™āļ—āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļ­āļāļĨāļąāļāļĐāļ“āđŒāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļŠāļēāđ€āļ‰āļĨāļĩāļĒāļ‡āđāļĨāļ°āđāļāđˆāļ‡āļ™āđ‰āļģāļ—āļĩāđˆāļ—āļĢāļ‡āļžāļĨāļąāļ‡āļ‚āļ­āļ‡āđāļāđˆāļ‡āļ•āļ°āļ™āļ° āļŠāļĢāđ‰āļēāļ‡āļ„āļ§āļēāļĄāļ›āļĢāļ°āļ—āļąāļšāđƒāļˆāđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļ—āļĢāļ‡āļˆāļģāļ—āļĩāđˆāļĒāļēāļāļˆāļ°āļĨāļ·āļĄāđ€āļĨāļ·āļ­āļ™

āļĨāļīāđ‰āļĄāļĢāļŠāļ­āļļāļšāļĨ: āļ­āļēāļŦāļēāļĢāļ—āļĩāđˆāļ•āđ‰āļ­āļ‡āļĨāļ­āļ‡

āļāļēāļĢāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āļĄāļēāđ€āļĒāļ·āļ­āļ™āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļˆāļ°āđ„āļĄāđˆāļŠāļĄāļšāļđāļĢāļ“āđŒāļŦāļēāļāđ„āļĄāđˆāđ„āļ”āđ‰āļĨāļīāđ‰āļĄāļĨāļ­āļ‡āļ­āļēāļŦāļēāļĢāļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™ āļ­āļĩāļŠāļēāļ™āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļĢāļđāđ‰āļˆāļąāļāļāļąāļ™āļ”āļĩāđƒāļ™āđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļĢāļŠāļŠāļēāļ•āļīāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‚āđ‰āļĄāļ‚āđ‰āļ™āđāļĨāļ°āļˆāļąāļ”āļˆāđ‰āļēāļ™ āđāļĨāļ°āļ­āļļāļšāļĨāļāđ‡āđ„āļĄāđˆāļĒāļāđ€āļ§āđ‰āļ™ āļŠāđ‰āļĄāļ•āļģ āļĨāļēāļš āđāļĨāļ° āļ‚āđ‰āļēāļ§āđ€āļŦāļ™āļĩāļĒāļ§ āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ­āļēāļŦāļēāļĢāļŦāļĨāļąāļāļ‚āļ­āļ‡āļŠāļēāļ§āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™ āđ‚āļ”āļĒāļĄāļąāļāļˆāļ°āđ€āļŠāļīāļĢāđŒāļŸāļžāļĢāđ‰āļ­āļĄāļāļąāļšāļœāļąāļāļŠāļ”āđāļĨāļ°āļŠāļĄāļļāļ™āđ„āļžāļĢ

āļ­āļĩāļāļŦāļ™āļķāđˆāļ‡āđ€āļĄāļ™āļđāļ—āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļ­āļāļĨāļąāļāļĐāļ“āđŒāļ‚āļ­āļ‡āļ­āļļāļšāļĨāļ„āļ·āļ­ āđāļāļ‡āļ­āđˆāļ­āļĄāđ„āļāđˆ āļ‹āļķāđˆāļ‡āđ€āļ›āđ‡āļ™āđāļāļ‡āļ—āļĩāđˆāļ—āļģāļˆāļēāļāđ„āļāđˆ āļĄāļ°āđ€āļ‚āļ·āļ­āđ€āļ—āļĻ āđāļĨāļ°āđ€āļ„āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĻāđ€āļ‰āļžāļēāļ°āļ‚āļ­āļ‡āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™ āđāļāļ‡āļ™āļĩāđ‰āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ•āļąāļ§āļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļ—āļĩāđˆāļ”āļĩāđƒāļ™āļāļēāļĢāļœāļŠāļĄāļœāļŠāļēāļ™āļĢāļŠāļŠāļēāļ•āļīāļˆāļąāļ”āļˆāđ‰āļēāļ™āļāļąāļšāļ§āļąāļ•āļ–āļļāļ”āļīāļšāļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™āļ—āļĩāđˆāļŠāļ”āđƒāļŦāļĄāđˆ

āļāļēāļĢāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āđāļĨāļ°āļāļēāļĢāļŠāļģāļĢāļ§āļˆ

āļāļēāļĢāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āđ„āļ›āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļ–āļ—āļģāđ„āļ”āđ‰āļ‡āđˆāļēāļĒāļˆāļēāļāļāļĢāļļāļ‡āđ€āļ—āļžāļŊ āđ‚āļ”āļĒāļĄāļĩāđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļšāļīāļ™āļ•āļĢāļ‡āļŦāļĨāļēāļĒāđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļ•āđˆāļ­āļ§āļąāļ™ āđƒāļŠāđ‰āđ€āļ§āļĨāļēāļšāļīāļ™āļ›āļĢāļ°āļĄāļēāļ“āļŦāļ™āļķāđˆāļ‡āļŠāļąāđˆāļ§āđ‚āļĄāļ‡ āļ™āļ­āļāļˆāļēāļāļ™āļĩāđ‰ āļĒāļąāļ‡āļŠāļēāļĄāļēāļĢāļ–āđ€āļĨāļ·āļ­āļāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āđ‚āļ”āļĒāļĢāļ–āđ„āļŸāļŦāļĢāļ·āļ­āļĢāļ–āļšāļąāļŠāđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļŠāļĄāļ§āļīāļ§āļ—āļīāļ§āļ—āļąāļĻāļ™āđŒāļ‚āļ­āļ‡āļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļīāļĢāļ°āļŦāļ§āđˆāļēāļ‡āļ—āļēāļ‡

āđ€āļĄāļ·āđˆāļ­āļĄāļēāļ–āļķāļ‡āļ­āļļāļšāļĨ āļāļēāļĢāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āļ āļēāļĒāđƒāļ™āļˆāļąāļ‡āļŦāļ§āļąāļ”āļāđ‡āļŠāļ°āļ”āļ§āļāļŠāļšāļēāļĒ āļĄāļĩāļĢāļ°āļšāļšāļ‚āļ™āļŠāđˆāļ‡āļŠāļēāļ˜āļēāļĢāļ“āļ°āļ—āļĩāđˆāļ„āđˆāļ­āļ™āļ‚āđ‰āļēāļ‡āļ”āļĩ āļāļēāļĢāđ€āļŠāđˆāļēāļĄāļ­āđ€āļ•āļ­āļĢāđŒāđ„āļ‹āļ„āđŒāļŦāļĢāļ·āļ­āļĢāļ–āļĒāļ™āļ•āđŒāļāđ‡āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļēāļ‡āđ€āļĨāļ·āļ­āļāļ—āļĩāđˆāļ”āļĩāđƒāļ™āļāļēāļĢāļŠāļģāļĢāļ§āļˆāļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ•āđˆāļēāļ‡āđ† āļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āđ€āļ•āđ‡āļĄāļ—āļĩāđˆ āđ„āļĄāđˆāļ§āđˆāļēāļˆāļ°āđ€āļ›āđ‡āļ™āļāļēāļĢāđ€āļĒāļĩāđˆāļĒāļĄāļŠāļĄāļ§āļąāļ” āļ­āļļāļ—āļĒāļēāļ™āđāļŦāđˆāļ‡āļŠāļēāļ•āļī āļŦāļĢāļ·āļ­āđ€āļžāļĩāļĒāļ‡āđāļ„āđˆāđ€āļ”āļīāļ™āļŠāļĄāļ•āļĨāļēāļ”āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™ āļ„āļļāļ“āļˆāļ°āļžāļšāļ§āđˆāļēāļ­āļļāļšāļĨāđ€āļ›āđ‡āļ™āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļ—āļĩāđˆāļ­āļšāļ­āļļāđˆāļ™āđāļĨāļ°āđ€āļ‚āđ‰āļēāļ–āļķāļ‡āđ„āļ”āđ‰āļ‡āđˆāļēāļĒ

āļŠāļĢāļļāļ›: āļ—āļģāđ„āļĄāļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļ„āļ§āļĢāļ­āļĒāļđāđˆāđƒāļ™āļĢāļēāļĒāļŠāļ·āđˆāļ­āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļ‚āļ­āļ‡āļ„āļļāļ“

āđāļĄāđ‰āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļ­āļēāļˆāļˆāļ°āđ„āļĄāđˆāļĄāļĩāļ„āļ§āļēāļĄāļŦāļĢāļđāļŦāļĢāļēāđ€āļŦāļĄāļ·āļ­āļ™āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļŠāļ·āđˆāļ­āļ”āļąāļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāđ„āļ—āļĒ āđāļ•āđˆāļ—āļĩāđˆāļ™āļĩāđˆāļāļĨāļąāļšāļĄāļĩāļšāļēāļ‡āļŠāļīāđˆāļ‡āļ—āļĩāđˆāļĄāļĩāļ„āđˆāļēāļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļĒāļīāđˆāļ‡: āļ›āļĢāļ°āļŠāļšāļāļēāļĢāļ“āđŒāļ—āļĩāđˆāđāļ—āđ‰āļˆāļĢāļīāļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāđ„āļ—āļĒ āļˆāļīāļ•āļ§āļīāļāļāļēāļ“ āđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ‚āļ­āļ‡āļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļī āđ„āļĄāđˆāļ§āđˆāļēāļ„āļļāļ“āļˆāļ°āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ„āļ™āļ—āļĩāđˆāļŠāļ·āđˆāļ™āļŠāļ­āļšāļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒ āļĢāļąāļāļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļī āļŦāļĢāļ·āļ­āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ™āļąāļāļŠāļīāļĄ āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩāļĄāļĩāļšāļēāļ‡āļŠāļīāđˆāļ‡āļ—āļĩāđˆāđ€āļŦāļĄāļēāļ°āļāļąāļšāļ„āļļāļ“ āļ”āļąāļ‡āļ™āļąāđ‰āļ™ āļ„āļĢāļąāđ‰āļ‡āļ•āđˆāļ­āđ„āļ›āļ—āļĩāđˆāļ„āļļāļ“āļ§āļēāļ‡āđāļœāļ™āđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āđƒāļ™āļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāđ„āļ—āļĒ āļĨāļ­āļ‡āļžāļīāļˆāļēāļĢāļ“āļēāđ€āļĨāļ·āļ­āļāđ€āļŠāđ‰āļ™āļ—āļēāļ‡āļ—āļĩāđˆāđ„āļĄāđˆāļ„āđˆāļ­āļĒāļĄāļĩāļ„āļ™āđ„āļ›āđāļĨāļ°āļ„āđ‰āļ™āļžāļšāļ­āļąāļāļĄāļ“āļĩāļ—āļĩāđˆāļ‹āđˆāļ­āļ™āđ€āļĢāđ‰āļ™āļ­āļĒāđˆāļēāļ‡āļ­āļļāļšāļĨāļĢāļēāļŠāļ˜āļēāļ™āļĩ