Chiang Rai beckons travelers with its serene landscapes, rich cultural heritage, and a distinctive charm that sets it apart from its bustling neighbors. In this blog, we embark on a journey to explore the tranquil beauty of Chiang Rai, uncovering its hidden gems, cultural treasures, and the enchanting allure that makes it a must-visit destination.

1. The White Elegance of Wat Rong Khun (The White Temple):

Chiang Rai's iconic landmark, Wat Rong Khun, is a masterpiece of contemporary Thai artistry. The all-white temple, adorned with intricate carvings and reflective surfaces, creates a surreal and ethereal atmosphere. Visitors are captivated by the unique blend of traditional Buddhist symbolism and modern design elements that make Wat Rong Khun a true architectural marvel.

2. Golden Splendor at Wat Phra Kaew:

Known as the original home of the Emerald Buddha before it found its way to Bangkok, Wat Phra Kaew is a radiant testament to Chiang Rai's historical significance. The temple's golden facade, intricate details, and the vibrant colors of its murals offer a glimpse into the city's rich past and cultural heritage.

3. The Mystical Blue of Wat Rong Suea Ten (The Blue Temple):

Contrasting with the white elegance of Wat Rong Khun, the Blue Temple is a newer addition to Chiang Rai's religious landscape. Its deep blue color, adorned with gold accents, creates a mystical and enchanting ambiance. The intricate interior murals depicting mythical creatures and divine scenes add to the temple's allure.

4. Golden Triangle: Where Three Countries Meet:

Chiang Rai is the gateway to the Golden Triangle, where the borders of Thailand, Laos, and Myanmar converge along the Mekong River. This historically significant region offers breathtaking views and a glimpse into the area's opium trade history. Visitors can take boat trips along the Mekong to explore the neighboring countries.

5. Doi Tung Royal Villa and Mae Fah Luang Gardens:

Perched on the slopes of Doi Tung Mountain, the Doi Tung Royal Villa is a former residence of the Thai royal family. Surrounded by the Mae Fah Luang Gardens, this serene retreat showcases meticulously manicured landscapes, botanical wonders, and traditional Lanna architecture, providing a tranquil escape into nature.

6. Hill Tribe Villages: Authentic Cultural Encounters:

Chiang Rai is home to various hill tribes, including the Akha, Karen, and Hmong communities. Travelers seeking authentic cultural experiences can visit these villages, interact with locals, and learn about their unique traditions, textiles, and ways of life.

7. Choui Fong Tea Plantation: A Sea of Green:

For tea enthusiasts and nature lovers alike, the Choui Fong Tea Plantation offers a scenic escape. Set against the backdrop of rolling hills, the plantation provides guided tours, tea tastings, and panoramic views of endless greenery—a perfect spot to unwind and savor the tranquility.

8. Akha Ama Coffee: Community and Sustainability:

Akha Ama Coffee, founded by Lee Ayu Chuepa, a member of the Akha hill tribe, is a testament to community-driven sustainability. The coffee shop not only serves exceptional coffee but also supports local farmers, empowering the Akha community through ethical and fair-trade practices.

Conclusion:

Chiang Rai, with its temples adorned in white, blue, and gold, the lush landscapes, and the warm embrace of its local communities, offers a unique blend of tradition and modernity. The city's tranquil beauty, cultural richness, and authentic experiences make it a destination that leaves an indelible mark on the hearts of those fortunate enough to explore its enchanting corners.

________________


āļāļēāļĢāļ„āđ‰āļ™āļžāļšāļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‡āļĩāļĒāļšāļŠāļ‡āļš: āļāļēāļĢāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āļœāđˆāļēāļ™āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒ

āļ•āļąāđ‰āļ‡āļ­āļĒāļđāđˆāđƒāļ™āļ—āļīāļ§āđ€āļŦāļ™āļ·āļ­āļŠāļļāļ”āļ‚āļ­āļ‡āļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāđ„āļ—āļĒ, āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒāđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāđ€āļĢāļĩāļĒāļāļŠāļ§āļ™āļ™āļąāļāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āļ”āđ‰āļ§āļĒāļ—āļīāļ§āļ—āļąāļĻāļ™āđŒāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‡āļĩāļĒāļšāļŠāļ‡āļš, āļĄāļĢāļ”āļāļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāļ­āļļāļ”āļĄāđ„āļ›āļ”āđ‰āļ§āļĒāļ„āļ§āļēāļĄāļĢāļ§āļ”āđ€āļĢāđ‡āļ§āđāļĨāļ°āđ€āļŠāļ™āđˆāļŦāđŒāļ—āļĩāđˆāđāļ•āļāļ•āđˆāļēāļ‡āļˆāļēāļāļĢāļēāļĒāļšāđˆāļēāļĒāļ‚āļ­āļ‡āļĄāļąāļ™ āđƒāļ™āļšāļ—āļ„āļ§āļēāļĄāļ™āļĩāđ‰, āđ€āļĢāļēāļˆāļ°āđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āđ„āļ›āļ„āđ‰āļ™āļŦāļēāļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‡āļĩāļĒāļšāļŠāļ‡āļšāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒ, āļāļēāļĢāļ„āđ‰āļ™āļžāļšāļžāļĨāļ­āļĒāđāļŦāđˆāļ‡āļ›āļĢāļ°āļ•āļđāļĨāļąāļš, āļŠāļĄāļšāļąāļ•āļīāļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāļ‹āđˆāļ­āļ™āđ€āļĢāđ‰āļ™, āđāļĨāļ°āđ€āļŠāļ™āđˆāļŦāđŒāļ—āļĩāđˆāļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļĄāļąāļ™āđ€āļ›āđ‡āļ™āđāļŦāļĨāđˆāļ‡āļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļ—āļĩāđˆāļ•āđ‰āļ­āļ‡āđ„āļ›.

1. āļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ‚āļēāļ§āļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ”āļĢāđˆāļ­āļ‡āļ‚āļļāđˆāļ™ (āļ§āļąāļ”āļĢāđˆāļ­āļ‡āļ‚āļļāđˆāļ™):

āđāļŠāļ”āļ‡āļ–āļķāļ‡āđāļ™āļ§āļ„āļīāļ”āļ‚āļ­āļ‡āļĻāļīāļĨāļ›āļ°āđ„āļ—āļĒāļ—āļĩāđˆāļ—āļąāļ™āļŠāļĄāļąāļĒ, āļ§āļąāļ”āļĢāđˆāļ­āļ‡āļ‚āļļāđˆāļ™āđ€āļ›āđ‡āļ™āļœāļĨāļ‡āļēāļ™āļ‚āļ­āļ‡āļĻāļīāļĨāļ›āļīāļ™āđ„āļ—āļĒāļ—āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļĢāļđāđ‰āļˆāļąāļ. āļ§āļąāļ”āļŠāļĩāļ‚āļēāļ§āļ—āļąāđ‰āļ‡āļŦāļĄāļ”āļ—āļĩāđˆāđ„āļ”āđ‰āļĢāļąāļšāļāļēāļĢāļ•āļāđāļ•āđˆāļ‡āļ”āđ‰āļ§āļĒāļŠāļĨāļąāļāļ‚āļ­āļšāļ„āļ§āļēāļĄāļĨāļ°āđ€āļ­āļĩāļĒāļ”āđāļĨāļ°āļžāļ·āđ‰āļ™āļœāļīāļ§āļ—āļĩāđˆāļŠāļ°āļ—āđ‰āļ­āļ™āļŠāļīāđˆāļ‡āļĢāļ­āļšāļ‚āđ‰āļēāļ‡āļŠāļĢāđ‰āļēāļ‡āļšāļĢāļĢāļĒāļēāļāļēāļĻāļ—āļĩāđˆāđāļ›āļĨāļāļ›āļĢāļ°āļŦāļĨāļēāļ”āđāļĨāļ°āđ€āļ­āļ˜āļĩāđ€āļĢāļĩāļĒāļĨ. āļœāļđāđ‰āđ€āļĒāļĩāđˆāļĒāļĄāļŠāļĄāļ–āļđāļāļ—āļģāđƒāļˆāļ”āđ‰āļ§āļĒāļāļēāļĢāļœāļŠāļĄāļœāļŠāļēāļ™āļ—āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļ­āļāļĨāļąāļāļĐāļ“āđŒāļ‚āļ­āļ‡āļŠāļąāļāļĨāļąāļāļĐāļ“āđŒāļžāļļāļ—āļ˜āđāļĨāļ°āļ­āļ‡āļ„āđŒāļ›āļĢāļ°āļāļ­āļšāļāļēāļĢāļ­āļ­āļāđāļšāļšāļ—āļąāļ™āļŠāļĄāļąāļĒ.

2. āļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļ§āļĒāļ‡āļēāļĄāļ—āļ­āļ‡āļ„āļģāļ—āļĩāđˆāļ§āļąāļ”āļžāļĢāļ°āđāļāđ‰āļ§:

āļ—āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āļšāđ‰āļēāļ™āđāļĢāļāļ‚āļ­āļ‡āļžāļĢāļ°āđāļāđ‰āļ§āļĄāļĢāļāļ• āļāđˆāļ­āļ™āļ—āļĩāđˆāļˆāļ°āđ€āļ‚āđ‰āļēāļŠāļđāđˆāļāļĢāļļāļ‡āđ€āļ—āļžāļŊ, āļ§āļąāļ”āļžāļĢāļ°āđāļāđ‰āļ§āđ€āļ›āđ‡āļ™āļāļēāļĢāđ€āļ—āļĢāļ™āļŠāļ›āļ­āļ•āđāļŠāļ”āļ‡āļ–āļķāļ‡āļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļģāļ„āļąāļāļ—āļēāļ‡āļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒ. āđƒāļšāļŦāļ™āđ‰āļēāļ—āļ­āļ‡āļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ”, āļĢāļēāļĒāļĨāļ°āđ€āļ­āļĩāļĒāļ”āļ—āļĩāđˆāļ‹āļąāļšāļ‹āđ‰āļ­āļ™, āđāļĨāļ°āļŠāļĩāļ—āļ­āļ‡āđāļˆāđˆāļĄāđƒāļŠāļ‚āļ­āļ‡āļ āļēāļžāļ§āļēāļ”āļœāļ™āļąāļ‡āļ™āļģāđ€āļŠāļ™āļ­āļĨāļļāđˆāļĄāļ­āļāļ‚āļ­āļ‡āļ­āļ”āļĩāļ•āļ—āļĩāđˆāļ­āļļāļ”āļĄāđ„āļ›āļ”āđ‰āļ§āļĒāļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāļŦāļĨāļēāļāļŦāļĨāļēāļĒāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļĄāļ·āļ­āļ‡.

3. āļ„āļ§āļēāļĄāļĨāļķāļāđ€āļ‚āđ‰āļĄāļŠāļĩāļŸāđ‰āļēāļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ”āļĢāđˆāļ­āļ‡āđ€āļŠāļ·āļ­āđ€āļ•āđ‰āļ™ (āļ§āļąāļ”āļĢāđˆāļ­āļ‡āđ€āļŠāļ·āļ­āđ€āļ•āđ‰āļ™):

āđ€āļ›āļĢāļĩāļĒāļšāđ€āļ—āļĩāļĒāļšāļāļąāļšāļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ‚āļēāļ§āļ‚āļ­āļ‡āļ§āļąāļ”āļĢāđˆāļ­āļ‡āļ‚āļļāđˆāļ™, āļ§āļąāļ”āļĢāđˆāļ­āļ‡āđ€āļŠāļ·āļ­āđ€āļ•āđ‰āļ™āđ€āļ›āđ‡āļ™āđ€āļžāļīāđˆāļĄāđ€āļ•āļīāļĄāļ—āļĩāđˆāļŠāđˆāļ§āļ™āļ‚āļ­āļ‡āļ—āļēāļ‡āļĻāļēāļŠāļ™āļēāđƒāļ™āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒ. āļŠāļĩāļ™āđ‰āļģāđ€āļ‡āļīāļ™āļĨāļķāļāļ—āļĩāđˆāļ›āļĢāļ°āļ”āļąāļšāļ”āđ‰āļ§āļĒāļŠāđˆāļ§āļ™āļ—āļ­āļ‡āđ€āļŦāļĨāļ·āļ­āļ‡āļŠāļĢāđ‰āļēāļ‡āļšāļĢāļĢāļĒāļēāļāļēāļĻāļ—āļĩāđˆāđ€āļĢāļ·āđˆāļ­āļ‡āļĢāļēāļ§āđāļĨāļ°āļŠāļ°āļ—āđ‰āļ­āļ™. āļ āļēāļĒāđƒāļ™āļ—āļĩāđˆāļ‹āļąāļšāļ‹āđ‰āļ­āļ™āļ§āļēāļ”āļĢāļđāļ›āļ—āļĩāđˆāļĄāļ­āļ‡āđ€āļŦāđ‡āļ™āļŠāļąāļ•āļ§āđŒāđ€āļ—āļ§āļ—āļđāļ•āđāļĨāļ°āļ āļēāļžāļ§āļēāļ”āļ•āļąāļ§āļĨāļ°āļ„āļĢāļ—āļĩāđˆāđ€āļžāļīāđˆāļĄāđ€āļŠāļ™āđˆāļŦāđŒāđƒāļŦāđ‰āļāļąāļšāļ§āļąāļ”.

4. āļŠāļēāļĄāđ€āļŦāļĨāļĩāđˆāļĒāļĄāļ—āļ­āļ‡āļ„āļģ: āļ—āļĩāđˆāļ—āļĩāđˆāļŠāļēāļĄāļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāļžāļšāļāļąāļ™:

āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒāđ€āļ›āđ‡āļ™āļ›āļĢāļ°āļ•āļđāđ€āļ‚āđ‰āļēāļŠāļđāđˆāļŠāļēāļĄāđ€āļŦāļĨāļĩāđˆāļĒāļĄāļ—āļ­āļ‡, āļ—āļĩāđˆāļ™āļĩāđˆāļŠāļēāļ§āđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āļˆāļ°āđ„āļ”āđ‰āļžāļšāļāļąāļšāļ§āļīāļ§āļ—āļĩāđˆāļŠāļ§āļĒāļ‡āļēāļĄāđāļĨāļ°āļĄāļ­āļ‡āđ€āļŦāđ‡āļ™āļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒāļ—āļĩāđˆāļ™āđˆāļēāļ•āļ·āđˆāļ™āđ€āļ•āđ‰āļ™. āļ™āļąāļāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļŠāļēāļĄāļēāļĢāļ–āļ—āļģāļāļēāļĢāđ€āļĢāļ·āļ­āđƒāļ™āđāļĄāđˆāļ™āđ‰āļģāđ‚āļ‚āļ‡āđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļŠāļģāļĢāļ§āļˆāļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻāđ€āļžāļ·āđˆāļ­āļ™āļšāđ‰āļēāļ™.

5. āļ§āļīāļĨāļĨāđˆāļēāļĢāļ­āļĒāļąāļĨāļ”āļ­āļĒāļ•āļļāļ‡āđāļĨāļ°āļŠāļ§āļ™āđāļĄāđˆāļŸāđ‰āļēāļŦāļĨāļ§āļ‡:

āļ•āļąāđ‰āļ‡āļ­āļĒāļđāđˆāļšāļ™āļĨāļēāļ™āļŦāļĨāļąāļ‡āļ‚āļ­āļ‡āđ€āļ‚āļēāļ”āļ­āļĒāļ•āļļāļ‡, āļ§āļīāļĨāļĨāđˆāļēāļĢāļ­āļĒāļąāļĨāļ”āļ­āļĒāļ•āļļāļ‡āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļ­āļĒāļđāđˆāļ‚āļ­āļ‡āļžāļĢāļ°āļšāļĢāļĄāļĢāļēāļŠāļīāļ™āļĩ. āļĢāļ­āļšāđ† āļ”āđ‰āļ§āļĒāļŠāļ§āļ™āđāļĄāđˆāļŸāđ‰āļēāļŦāļĨāļ§āļ‡, āļ—āļĩāđˆāļ™āļĩāđˆāđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāđ€āļ‡āļĩāļĒāļšāļŠāļ‡āļšāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļāļēāļĢāļžāļąāļāļœāđˆāļ­āļ™āđāļĨāļ°āļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļ‡āļšāļ‚āļ­āļ‡āļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļī.

6. āļŦāļĄāļđāđˆāļšāđ‰āļēāļ™āļŠāļēāļ§āđ€āļ‚āļē: āļāļēāļĢāļžāļšāļ›āļ°āļāļąāļšāļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāđāļšāļšāđāļ—āđ‰āļˆāļĢāļīāļ‡:

āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒāđ€āļ›āđ‡āļ™āļšāđ‰āļēāļ™āļ‚āļ­āļ‡āļŦāļĨāļēāļĒāļŠāļ™āđ€āļœāđˆāļē, āđ€āļŠāđˆāļ™ āļ­āļēāļ„āļē, āļāļ°āđ€āļŦāļĢāļĩāđˆāļĒāļ‡, āđāļĨāļ°āļĄāđ‰āļ‡. āļ™āļąāļāđ€āļ”āļīāļ™āļ—āļēāļ‡āļ—āļĩāđˆāļ•āđ‰āļ­āļ‡āļāļēāļĢāļ›āļĢāļ°āļŠāļšāļāļēāļĢāļ“āđŒāļ—āļēāļ‡āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄāļ—āļĩāđˆāđāļ—āđ‰āļˆāļĢāļīāļ‡āļŠāļēāļĄāļēāļĢāļ–āđ€āļĒāļĩāđˆāļĒāļĄāļŠāļĄāļŦāļĄāļđāđˆāļšāđ‰āļēāļ™āđ€āļŦāļĨāđˆāļēāļ™āļĩāđ‰, āļĄāļĩāđ‚āļ­āļāļēāļŠāļ•āļīāļ”āļ•āđˆāļ­āļāļąāļšāļŠāļēāļ§āļšāđ‰āļēāļ™, āđāļĨāļ°āđ€āļĢāļĩāļĒāļ™āļĢāļđāđ‰āđ€āļāļĩāđˆāļĒāļ§āļāļąāļšāļ›āļĢāļ°āđ€āļžāļ“āļĩ, āļœāđ‰āļēāļ—āļ­, āđāļĨāļ°āļ§āļīāļ–āļĩāļŠāļĩāļ§āļīāļ•āļ‚āļ­āļ‡āļžāļ§āļāđ€āļ‚āļē.

7. āđ„āļĢāđˆāļŠāļēāļŠāđˆāļ­āļĒāļŸāļ‡: āļ—āļ°āđ€āļĨāđ€āļ‚āļĩāļĒāļ§āļ‚āļ­āļ‡āđ€āļ‚āļē:

āļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļ„āļ™āļĢāļąāļāļŠāļēāđāļĨāļ°āļ„āļ™āļĢāļąāļāļ˜āļĢāļĢāļĄāļŠāļēāļ•āļī, āđ„āļĢāđˆāļŠāļēāļŠāđˆāļ­āļĒāļŸāļ‡āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļāļēāļĢāļžāļąāļāļœāđˆāļ­āļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļēāļ™āļ„āļēāļ”. āļ•āļąāđ‰āļ‡āļ•āđˆāļ­āļŦāļĨāļąāļ‡āļ‚āļ­āļ‡āđ€āļ‚āļēāđ€āļ‚āļē, āđ„āļĢāđˆāļŠāļēāļ™āļĩāđ‰āđƒāļŦāđ‰āļ—āļąāļ§āļĢāđŒāđāļšāļšāļĄāļĩāļāļēāļĢāļ™āļģāļ—āļąāļ§āļĢāđŒ, āļāļēāļĢāļŠāļīāļĄāļŠāļē, āđāļĨāļ°āļĄāļļāļĄāļĄāļ­āļ‡āļ—āļąāđ‰āļ‡āļ§āļīāļ§āļ—āļĩāđˆāļ”āļĩ—āļŠāļ–āļēāļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āļĩāđˆāđ€āļŦāļĄāļēāļ°āļŠāļģāļŦāļĢāļąāļšāļāļēāļĢāļœāđˆāļ­āļ™āļ„āļĨāļēāļĒāđāļĨāļ°āļŠāļąāļĄāļœāļąāļŠāļāļąāļšāļ„āļ§āļēāļĄāļŠāļ‡āļš.

8. āļāļēāđāļŸāļ­āļēāļŦāļēāļĢāļŠāļē: āļŠāļļāļĄāļŠāļ™āđāļĨāļ°āļĒāļąāļāļĐāđŒāđƒāļŦāļāđˆ:

āļāļēāđāļŸ Akha Ama, āļ—āļĩāđˆāđ„āļ”āđ‰āļĢāļąāļšāļāļēāļĢāļŠāļĢāđ‰āļēāļ‡āđ‚āļ”āļĒ āļĨāļĩ āļ­āļēāļĒāļļ āđ€āļŠāļ·āđˆāļ­āļ›āļē, āļŠāļĄāļēāļŠāļīāļāļ‚āļ­āļ‡āļŠāļēāļ§āđ€āļ‚āļē āļ›āļĢāļ°āđ€āļ—āļĻ āļ­āļēāļ„āļē, āđ€āļ›āđ‡āļ™āļāļēāļĢāļĒāļ·āļ™āļĒāļąāļ™āļ–āļķāļ‡āļ„āļ§āļēāļĄāļĒāļąāđˆāļ‡āļĒāļ·āļ™āļ—āļēāļ‡āļŠāļļāļĄāļŠāļ™. āļĢāđ‰āļēāļ™āļāļēāđāļŸāđ„āļĄāđˆāđ€āļžāļĩāļĒāļ‡āļ—āļĩāđˆāļˆāļ°āļšāļĢāļīāļāļēāļĢāļāļēāđāļŸāļ—āļĩāđˆāļĒāļ­āļ”āđ€āļĒāļĩāđˆāļĒāļĄāđāļ•āđˆāļĒāļąāļ‡āļŠāļ™āļąāļšāļŠāļ™āļļāļ™āđ€āļāļĐāļ•āļĢāļāļĢāļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™, āļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļŠāļļāļĄāļŠāļ™āļ­āļēāļ„āļēāļĄāļĩāđ‚āļ­āļāļēāļŠāļ—āļēāļ™āļ„āļ§āļēāļĄāļĒāļąāđˆāļ‡āļĒāļ·āļ™āļœāđˆāļēāļ™āļāļēāļĢāļ”āļģāđ€āļ™āļīāļ™āļāļēāļĢāļ—āļēāļ‡āļ˜āļļāļĢāļāļīāļˆāļ—āļĩāđˆāļŠāļļāļˆāļĢāļīāļ•āđāļĨāļ°āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ‡āļ˜āļĢāļĢāļĄ.

āļ‚āđ‰āļ­āļŠāļĢāļļāļ›:

āđ€āļŠāļĩāļĒāļ‡āļĢāļēāļĒ, āļ—āļĩāđˆāļĄāļĩāļ§āļąāļ”āļ—āļĩāđˆāļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļ›āļĢāļ°āļ”āļąāļšāļ”āđ‰āļ§āļĒāļŠāļĩāļ‚āļēāļ§, āļ™āđ‰āļģāđ€āļ‡āļīāļ™, āđāļĨāļ°āļ—āļ­āļ‡, āļ—āļąāļĻāļ™āļĩāļĒāļ āļēāļžāļ—āļĩāđˆāļŠāļ§āļĒāļ‡āļēāļĄ, āđāļĨāļ°āļāļēāļĢāļ•āđ‰āļ­āļ™āļĢāļąāļšāļ—āļĩāđˆāļ­āļšāļ­āļļāđˆāļ™āļˆāļēāļāļŠāļļāļĄāļŠāļ™āļ—āđ‰āļ­āļ‡āļ–āļīāđˆāļ™, āļ™āļģāđ€āļŠāļ™āļ­āļāļēāļĢāļœāļŠāļĄāļœāļŠāļēāļ™āļ—āļĩāđˆāđ„āļĄāđˆāđ€āļŦāļĄāļ·āļ­āļ™āđƒāļ„āļĢāļ‚āļ­āļ‡āļ›āļĢāļ°āļ§āļąāļ•āļīāļĻāļēāļŠāļ•āļĢāđŒāđāļĨāļ°āļ›āļąāļˆāļˆāļļāļšāļąāļ™. āļ„āļ§āļēāļĄāļ‡āļ”āļ‡āļēāļĄāļ—āļĩāđˆāđ€āļ‡āļĩāļĒāļšāļŠāļ‡āļšāļ‚āļ­āļ‡āđ€āļĄāļ·āļ­āļ‡, āļ„āļ§āļēāļĄāļĄāļĩāļ„āļ§āļēāļĄāļĢāļļāđ‰āļ§āļąāļ’āļ™āļ˜āļĢāļĢāļĄ, āđāļĨāļ°āļ›āļĢāļ°āļŠāļšāļāļēāļĢāļ“āđŒāļ—āļĩāđˆāđāļ—āđ‰āļˆāļĢāļīāļ‡āļ—āļģāđƒāļŦāđ‰āļĄāļąāļ™āđ€āļ›āđ‡āļ™āļ—āļĩāđˆāļ—āđˆāļ­āļ‡āđ€āļ—āļĩāđˆāļĒāļ§āļ—āļĩāđˆāļ—āļīāđ‰āļ‡āļĢāđˆāļ­āļ‡āļĢāļ­āļĒāđƒāļ™āđƒāļˆāļ‚āļ­āļ‡āļœāļđāđ‰āđ‚āļŠāļ„āļ”āļĩāļ—āļĩāđˆāđ„āļ”āđ‰āļŠāļģāļĢāļ§āļˆāļĄāļļāļĄāļĄāļļāļĄāļ—āļĩāđˆāļ™āđˆāļēāđ€āļŠāļĩāļĒāļ”āļēāļĒāļ‚āļ­āļ‡āļĄāļąāļ™.